
HATÇAM
Yer. Burdur- Arvallı köyüHatça( Hatice) Arvallı da yaşayan , genç, evli , köyün en güzel kadınıdır.Kocası gurbette, çalışmaktadır. Köyüne yıldan yıla gelir. Hatça kızın güzelliği herkezin dikkatini çeker, ama o köyün çobanına vurgundur. Evli olduğu için görüşüp konuşamazlar, gizli gizli gözlerler birbirini. En kolay görüştükleri yer çeşme başıdır.Hatçanın evi Arvallı köyünün tam ortasında çeşme başındadır. Çoban Ahmet her akşam koyunları çeşmeden sularken hem sürüyü toplar hemde Hatça kızın duyacağı sesle koyunlara seslenir, Hatçaya söylemek istediklerini koyunlara söylermiş “hani kızım sana söylüyom,gelinim sen anla “ gibilerinden..- Dur kınalı kuzum kaçma benden , - Karabaş gel buraya iç suyunu , bak Hatça ablanız size bakıyor,- Sarı kız küsme bana , sana demedim,- Koca oğlan sen iyice azıttın , eşinden ayrı mı düştün- Bak bizim yüzümüze de bakan yok , biz küsüp gidiyormuyuz, gel buraya,Gibilerden seslenir koyunlarına, Hatça da hem onlara bakar, hemde kıs kıs gülermiş Çoban Ahmetin sözlerine, hem de bilirmiş bu sözlerin kendisine gönderildiğini. Hatçanın canına tak etmiş yalnızlık, kocası gideli sekiz ay olmuş ne gelen var ne giden, daha dört ay var gelmesine kocasının,on dokuz yaşında bir genç gelin bırakılırmı yapayalnız köy yerinde , hem de bir başına.Günlerden birgün almış bohçasını koluna kaçıvermiş Çoban Ahmetle.Uzaklara gitmişler birlikte. Antalyanın kenar mahallelerinden birinde bir ev tutup kıymışlar nikahı yeniden. Ama Hatçanın kocası rahat bırakırmı onları. Düşmüş peşlerine. Sonunda bulmuş iki sevdalıyı Antalyada.Hatça ile Çoban Ahmet izlerinin bulunduğunu anlayıp taşınmışlar başka mahalleye , derken yine bir başka mahalleye. Hayatları zehir olmuş ,her an yakalanmak korkusundan.Onların bu halini biler mahalli sanatçı İbrahim Can Bu türküyü yakar onlara. HATÇAM TÜRKÜSÜDenizin dibinde Hatçam demirden evler,Ak gerdan altında anam , çiftedir benler,O kınalı parmaklar da o beyaz eller,Yolcuyu yolundan anam eyleyen dilber.Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyor,Hatçayı görenler anam, sevdalanıyor,Ovalara duman çökmüş göremedin mi,A kız kendi saçını öremedin mi,Evlerinin önünde de pınarlar harlar,Hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar,Ben Hatçamı yitirdim de dumanlı dağlar,Gözlerimin pınarları durmadan çağlar,Alçaklara karlar yağmış yükseklere buzGel sarılıp kaçalım ince belli kızOvalara duman çökmüş göremedin miA kız kendi saçını öremedin miYüce dağ başına Hatçam ekin ekilmezYağmur yağmayınca anam kökü sökülmezEllerin köyünde Hatçam kahır çekilmezDoldur ağılaları içelim Hatçam,Dalga dalga dalga dalga dalgalanıyorHatçayı görenler anam , sevdalanıyor,Onun onun onun onun onun uğruna Ben de yandım Hatça kızın basma donuna.